Mustafa Kemal,mahalle mektebine devam ederken,eğitim sistemi dini ağırlıklı idi,öğrenciler sınıfta bağdaş kurarak oturuyordu.Bu durum Mustafa Kemal'i oldukça rahatsız etmişti.O,çoğu zaman bağdaş kurmak yerine ayakta durmayı tercih ediyordu.Öğretmeni Emin efendi,bu söz dinlemez öğrencisini kovmamak için kendini zor tutuyordu.Bir gün dayanamadı=
-Neden oturmuyorsun?
-dizlerim ağrıyor...
O günkü anlayış içinde bu cevap,bağışlanmaz bir saygısızlıktı.Öğretmeni=
-Hemen otur... diye haykırdı.
Mustafa,olayı şaşkınlıkla izleyen arkadaşlarının önünde yerinden kımıldamadı.Beyaz yüzüne bir kızartı yayılıyordu.Dişleri arasından konuştu=
-Oturmayacağım....
Emin efendi çileden çıktı=
-Demek bana karşı geliyorsun öylemi?
Cevap gecikmedi=
-Evet karşı geliyorum...
Sanki öteki çocuklarda bu karşılığı bekliyordu,hepsi ayağa kalktı ve dizlerinin çok ağrıdığını söylediler.
Öğretmen şaşırıp kalmıştı.Yapacağı tek şey bu olayı unutmak oldu.